|
fot.PAP/EPA/DANIEL DAL ZENNARO |
Drodzy młodzi, dzień dobry,
Wreszcie
się spotykamy! Dziękuję za to gorące powitanie! Dziękuję kardynałowi
Dziwiszowi, biskupom, kapłanom, zakonnikom, seminarzystom i wszystkim,
którzy wam towarzyszą. Dziękuję tym, którzy umożliwili naszą dzisiaj
obecność w tym miejscu, którzy się zaangażowali, abyśmy mogli przeżywać
to święto wiary.
W ojczystej ziemi św. Jana Pawła II chciałbym mu
podziękować za to, że wymarzył i dał impuls do tych spotkań. Towarzyszy
nam on z nieba, gdy widzimy wielu młodych ludzi z tak różnych narodów,
kultur, języków, przybyłych jedynie z jednego powodu: aby świętować żywą
obecność Jezusa pośród nas. A stwierdzenie, że On żyje oznacza chęć
ponowienia naszego pragnienia pójścia za Nim, naszego pragnienia, by żyć
żarliwie naśladowaniem Chrystusa. Czy jest jakaś lepsza okazja, by
odnowić naszą przyjaźń z Jezusem, niż umocnienie przyjaźni między wami!
Czy istnieje jakiś lepszy sposób umocnienia naszej przyjaźni z Jezusem,
niż dzielenie jej z innymi! Czyż jest lepszy sposób, by doświadczyć
radości Ewangelii, niż chęć "zarażenia" Jego Dobrą Nowiną w wielu
sytuacjach bolesnych i trudnych!