29 czerwca - uroczystość świętych apostołów Piotra i Pawła, głównych patronów Kościoła rzymskiego. W tym świątecznym dniu liturgia wschodnia modli się następującymi słowami:
«Chwała niech będzie Piotrowi i Pawłowi – tym dwom wielkim światłom Kościoła; świecą oni na firmamencie wiary».
Chociaż byli tak różni w sposobie zachowania i postępowania, to jednak Kościół czci ich w jednej uroczystości.
- Po pierwsze, dlatego że obaj poprzez mężną wiarę szerzyli Królestwo Boże dzięki rozmaitym darom i na wzór Chrystusa swoje głoszenie Ewangelii przypieczętowali krwią, stali się prawdziwymi filarami Chrystusowego Kościoła! Św. Augustyn mówi o nich:
- Po drugie, dlatego że ukazali konkretnie nowy sposób bycia braćmi, przeżywany zgodnie z Ewangelią, w sposób autentyczny, co było możliwe właśnie dzięki działającej w nich łasce Chrystusowej Ewangelii.
Święci Apostołowie Piotr i Paweł tak mocno zaświadczyli o miłości Chrystusowej, że chociaż w Rzymie są dwie różne bazyliki dedykowane każdemu z nich oddzielnie – bazylika św. Piotra na Watykanie i bazylika św. Pawła za Murami – to jednak i w jednej i w drugiej obaj są zdecydowanie i na równi obecni. W pierwszej w postaci kamiennych figur: św. Piotr z kluczami w rękach, zaś z mieczem św. Paweł. W drugiej bazylice, na głównym portalu w mozaikowych scenach z życia i męczeństwa tych dwóch filarów Kościoła.
Chrześcijańska tradycja zawsze uznawała Piotra i Pawła za nierozdzielnych, gdyż razem reprezentują oni całą Ewangelię Chrystusa.
Papież Senior Benedykt XVI zauważa, że wspólnota chrześcijańska Rzymu widziała w Apostołach Piotrze i Pawle swego rodzaju przeciwstawienie mitycznych Romulusa i Remusa, braci bliźniaków, którym przypisywano założenie Rzymu. Dodaje także, że można by pomyśleć również o innej przeciwstawnej analogii w kwestii braterstwa, a mianowicie o pierwszej biblijnej parze braci, w której – na skutek grzechu – Kain zabija Abla.
Zatem pierwsze i podstawowe przesłanie, z jakim dzisiejsza uroczystość zwraca się do każdego z nas, to prawda o tym, że jedynie podążanie za Jezusem prowadzi do nowego braterstwa;
- że we współczesnym świecie, pomimo tego, że jest on różnorodny, jeśli będziemy pozostawać na drodze wierności Jezusowi, możemy zbudować „cywilizację miłości”, prawdziwe królestwo prawdy, dobra i piękna;
- że wszystkie nasze wspólnoty: małżeństwo, rodzina, wspólnota zakonna, ojczyzna itp. pomimo wszelakich istniejących różnic między jej członkami, są w stanie być miejscami szczęścia i błogosławieństwa, jeśli w centrum będzie osoba Chrystusa i Jego nauka.
Od nas więc zależy, czy wspólnota, której jesteśmy częścią, będzie budowana według wzoru postępowania Kaina i Abla, skutkiem którego jest śmierć, zniewolenie, strach i rozpacz, czy według wzoru postępowania Piotra i Pawła, skutkiem którego jest życie, nadzieja, ufność, udzielające się po dziś dzień w Kościele mocą Chrystusa Zmartwychwstałego, uobecnianego przez ewangeliczne braterstwo.
- Wiele możemy nauczyć się od świętych Piotra i Pawła.
* Św. Piotr w
swojej osobie pokazuje nam to, do czego prowadzi postępowanie oparte na
zaufaniu łasce Bożej, a także to, jaki jest wynik postępowania opartego
tylko na ufności w ludzkie możliwości. Kiedy Piotr wyznał
wiarę w Jezusa, uznając w Nim Mesjasza i Syna Bożego, otworzył się na
dar Boży, tzn. uznanie Mesjasza w Jezusie nie pochodzi z „ciała i krwi”,
to jest z jego ludzkich zdolności, ale wynika ze szczególnego
objawienia Boga Ojca. Kiedy zaś po tym, jak Jezus zapowiada swoją mękę,
śmierć i zmartwychwstanie, Szymon Piotr zachowuje się tak, jak dyktują
mu „ciało i krew”, czyli podchodzi czysto po ludzku i zaczyna strofować
Jezusa, to wiemy, co usłyszał w odpowiedzi: «Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą»!
Jak Piotr, tak i my – jeśli zaufamy łasce Bożej – możemy stać się mocną skałą, kamieniem, możemy się rozwinąć i osiągać szczyty, ale w swojej ludzkiej słabości, w zaufaniu tylko sobie i pysze – podobnie jak Piotr – możemy stać się zgorszeniem, kamieniem na drodze, kamieniem, o który można się potknąć.
* Św. Paweł uczy nas przylgnięcia z całą mocą do Chrystusa, z którym wprawdzie na początku walczył, ale po tym jak został przez Niego „zdobyty”, stał się Jego walecznym obrońcą i krzewicielem. Sam o sobie powiada w liście do Tymoteusza: «W dobrych zawodach wystąpiłem», wyrażając przekonanie, że stoczył zwycięską batalię głosiciela Słowa Bożego, wiernego Chrystusowi i Jego Kościołowi, któremu oddał całego siebie. I właśnie dlatego Pan dał mu koronę chwały i uczynił go, razem z Piotrem, filarem duchowej budowli Kościoła.
Niech święci Apostołowie – Piotr, Skała, na której Chrystus zbudował Swój Kościół, i Paweł, Apostoł Narodów – wspierają nas w budowaniu prawdziwego braterstwa w świecie, w tych wspólnotach, w których żyjemy na co dzień, a także umacniają nas w życiu pełnym zaufania łasce Bożej i mężnym wyznawaniu i przekazywaniu wiary.
Jak Piotr, tak i my – jeśli zaufamy łasce Bożej – możemy stać się mocną skałą, kamieniem, możemy się rozwinąć i osiągać szczyty, ale w swojej ludzkiej słabości, w zaufaniu tylko sobie i pysze – podobnie jak Piotr – możemy stać się zgorszeniem, kamieniem na drodze, kamieniem, o który można się potknąć.
* Św. Paweł uczy nas przylgnięcia z całą mocą do Chrystusa, z którym wprawdzie na początku walczył, ale po tym jak został przez Niego „zdobyty”, stał się Jego walecznym obrońcą i krzewicielem. Sam o sobie powiada w liście do Tymoteusza: «W dobrych zawodach wystąpiłem», wyrażając przekonanie, że stoczył zwycięską batalię głosiciela Słowa Bożego, wiernego Chrystusowi i Jego Kościołowi, któremu oddał całego siebie. I właśnie dlatego Pan dał mu koronę chwały i uczynił go, razem z Piotrem, filarem duchowej budowli Kościoła.
Niech święci Apostołowie – Piotr, Skała, na której Chrystus zbudował Swój Kościół, i Paweł, Apostoł Narodów – wspierają nas w budowaniu prawdziwego braterstwa w świecie, w tych wspólnotach, w których żyjemy na co dzień, a także umacniają nas w życiu pełnym zaufania łasce Bożej i mężnym wyznawaniu i przekazywaniu wiary.
Autor: o. Dariusz Paszyński CSsR - Wikariusz Prowincjała Warszawskiej Prowincji Redemptorystów – Warszawa
http://www.slowo.redemptor.pl/pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz